vrijdag, september 3, 2004, 08:46 PM
Ik ben bang dat ik het vandaag voornamelijk over eten ga hebben.Vanmorgen ben ik vroeg op weg gegaan om mijn Mensa-kaart te regelen. Eerst wilde ik echter een abonnement kopen voor de bus/tram/metro: losse kaartjes kosten 1 euro per stuk, en een dagkaart kost 4 euro. Dan is 30 euro niet duur.
De man die ze verkocht had alleen nog de kaarten voor studenten, die slechts 18 euro hoeven te betalen. De Erasmus-boekjes geven ook allemaal aan dat ik daar recht op heb, dus deze heb ik maar genomen. Voor de zekerheid ga ik maandag nog maar even langs bij het Erasmus-bureau: ik had gehoord dat die andere Nederlanders al beboet waren voor 100 euro omdat ze geen geldig kaartje hadden. Nu was dat wel hun eigen schuld, want hun kaartje was al 2 uur oud, terwijl het slechts 75 minuten geldig is.
Overigens heb ik dat abonnement gekocht in de buurt van de Piazza Cavour. Volgens het internet zouden deze abonnementen ook te koop zijn in een winkeltje "om de hoek" (dat wil zeggen 20 meter omlaag met de trap, weg oversteken, weer 10 meter omhoog en de straat door) maar dat bleek niet zo te zijn. "Vicino al centro" vertelden ze me: dicht bij het centrum. Dus ik pakte de eerste de beste bus, die naar de Piazza Cavour leidde. Helaas houden de Romeinen ervan om bezoekers aan hun stad om de tuin te leiden. Ze hebben dan ook de Piazza Cavour op een compleet andere plek neergelegd dan de Via Cavour (die midden in het centrum ligt). Daar kwam ik helaas pas achter toen ik midden op dat plein stond. In andere gevallen ligt de Piazza aan het begin of eind van de Via, dus ik keek lelijk op mijn neus.
Na het herstellen van deze navigatie-fout bevond ik mij een uurtje of wat later in de Via Ippolito Nievo, waar ik mijn Codice Fiscale kon bemachtigen. Het wachtsysteem was buitengewoon ingenieus: je kreeg een nummertje en moest wachten tot dat op het scherm verscheen. Ik had nummer 116, en eerst werden nummers 96, 125, 118, 124, 117, en 111 tot en met 115 aangegeven. Er zit vast een logische redenering achter, maar ik heb die niet kunnen ontdekken. Uiteindelijk toch aan de beurt gekomen, en zonder problemen mijn nummertje gekregen.
Volgende halte: Via Cesare de Lollis (te vinden in het straatnamenregister onder de "D"), alwaar ik mijn mensa-kaart dacht te kunnen gaan halen. Om het gemakkelijk te maken hadden ze het huisnummer achter een boomtak verstopt, en in plaats van de derde verdieping van het gebouw aan de linkerkant (zoals aangegeven in mijn beschrijving) moest ik op de begane grond zijn van het rechter gebouw. Daar werd ik allervriendelijkst te woord gestaan door een Italiaans meisje dat geen woord Engels sprak. Het bleek dat ik een "foglio" vergeten was mee te nemen (dat ligt nog op mijn kamer), en dat bovendien de pasjes-printer niet werkte. Je raadt het al: maandag mag ik terugkomen.
Na al dat gedoe kwam ik rond 1 uur aan op mijn stage-locatie, en dat was net rond de middagpauze. Ik heb dus rustig mijn boterhammen opgegeten, en een ijsje genomen van een ijssalon een stukje verderop. Dat smaakte naar meer, al heb ik volgens mij lekkerder gehad. Maar dat ga ik morgen wel uitproberen. Uiteindelijk heb ik nog een kwartier moeten wachten voordat de groep terug was, maar ik heb nu een sleutel van de kamer gekregen waardoor ik naar binnen kan wanneer ik dat wil.
Op weg terug naar huis werd ik tijdens het wachten bij de metro aangesproken door een Italiaanse. Die wilde weten hoe lang ik al aan het wachten was. Toen ik moest zoeken naar mijn woorden (zoveel Italiaans heb ik nog niet hoeven spreken), maakte ze een geluid van "Oh, ja. Een buitenlander." Maar volgens mij heeft ze me wel begrepen.
In de supermarkt werd ik ook voor grote problemen gezet. De Italiaanse supermarkt is er namelijk niet op berekend dat er voor 1 persoon gekookt moet worden. Behalve de wortels, de sla en wat meer exotische groenten (courgettes en meer van die liflafjes) worden de groenten vooraf afgemeten verkocht. De boontjes zitten dan in een bakje met zo'n 500 gram bij elkaar. Cup-a-soup kennen ze niet, en ook het vlees is alleen in grote plakken tegelijk verkrijgbaar. Ik zal dus waarschijnlijk de zaken zo moeten plannen dat ik 2 dagen hetzelfde eet. En daarvoor is mijn koelkastvak dan vast niet groot genoeg... maandag maar snel die Mensa-kaart halen!
Morgen... tsja, dan is het weekend. Eens kijken wat ik dan ga doen. Misschien een bezoek aan de Sint-Pieter? In ieder geval begin ik met uitslapen - als ze tenminste niet weer gaan klussen aan de buur-villa (de Academia Belgica). Daar beginnen ze namelijk al rond half zeven mee... en even daarvoor wordt het vuil opgehaald door een luidruchtige vrachtwagen.
Arrivederci!
Stefan.
| permalink
donderdag, september 2, 2004, 08:44 PM
Ciao!Vanmorgen ben ik weer naar de Questura gegaan, dit keer binnen de openingstijden. Na een voorspoedige reis van een uur kwam ik daar binnen in een grote hal, met een wand vol loketten (zeker 20) en honderden mensen die wachtten op hun beurt. Gelukkig waren de mensen ingedeeld in categorieën, waardoor ik slechts 12 wachtenden voor me had. Na een uur was ik aan de beurt. Natuurlijk had ik het geluk bij het enige loket geholpen te worden dat geen microfoon had ingebouwd in de glasplaat. Gevolg: ik kon met de beste wil van de wereld niet verstaan wat de vrouw aan de andere kant te zeggen had. Met veel wijzen naar papieren en formulieren is uiteindelijk mijn aanvraag in behandeling genomen. Ik mag 30 september nog eens terugkomen. Ik kijk er nu al naar vooruit...
Toen ik klaar was, kwam ik daar de 2 Nederlandse studenten tegen die ik gisteren ook al had gezien tijdens het aanvragen van de Erasmus-kaart. Deze twee gaan een vol jaar hier studeren. Helaas had ik weinig tijd om met ze te praten (ik heb ze wel geholpen een nummertje voor het goede loket te trekken), want mijn volgende afspraak kwam alweer dichterbij en ik moest nog ruim een halve stad doorreizen.
Deze afspraak was met mijn begeleidende docent. Hij was erg vriendelijk, en heeft me enkele "papers" gegeven die ik de komende dagen moet gaan bestuderen. Het is de bedoeling dat ik dan een generalisatie van het algoritme beschreven in het laatste paper ga beschrijven, en vooral bewijzen dat hij werkt. Het klinkt als een leuke opdracht, en ik denk dat ik er veel plezier aan ga hebben.
Ik ben voor de eerste maand neergeplant in een kamer waar twee Ph.D. studenten (dus die al afgestudeerd zijn, en nu promoveren) zitten. Ik heb daar een klein bureau, maar mét computer. Mijn laptop hoef ik dus nog niet mee te slepen. Helaas verandert ook dat na een maand, maar dan word ik elders ondergebracht - ik geloof in een werkruimte voor studenten.
Tenslotte wil ik nog wat kwijt over het eten. Aangezien hier een volledig ingerichte keuken is, spreekt het voor zich om zelf een maaltijd te fabriceren. Gisteren dacht ik makkelijk te doen - ik had in de supermarkt 4 diepvries-"calzoni" gekocht, wat in theorie dubbelgevouwen pizzabodems zijn met daarin een mix van kaas en ham, maar wat in de praktijk naar droog karton smaakte. Met wat sinas om het weg te spoelen heb ik er toch bijna 3 opgegeten. Vandaag heb ik het daarom anders aangepakt: aardappelstukjes uit het vriesvak, verse worteltjes en een soort knakworsten. Dat heeft best goed gesmaakt, maar ik zal blij zijn wanneer ik mijn kaart voor de mensa heb - veel verder dan dit reiken mijn kookkunsten niet. Mijn huisgenoten toveren de meest lekkere pastaschotels tevoorschijn, maar dat zie ik mezelf nog niet doen. Misschien een keer het aanwezige kookboek met recepten van vorige bewoners inkijken.
Voor foto's heb ik nog geen tijd gehad. Wellicht in het weekeinde.
Morgen het vervolg van het administratieve avontuur: het aanvragen van "codice fiscale" (sofi-nummer) en kaart voor de mensa (die je pas kunt krijgen als je een codice fiscale hebt).
Tot gauw!
Stefan (die toch eens wat bondiger moet gaan schrijven om niet te veel lezers te verliezen).
| permalink
woensdag, september 1, 2004, 07:55 PM
Ik ben vandaag gearriveerd in Rome. Om half 3 aangereden met de auto, daarna heb ik nog gereisd met vliegtuig, taxi en later ook tram, metro en bus. Oh ja, en de nodige (kilo)meters gelopen.Dit alles om de administratieve handelingen te voltooien die nodig zijn voor een studie in Rome. Deze handelingen zijn:
1) Erasmus studenten-kaart ophalen bij het Erasmus-bureau van de universiteit.
2) "Residence Permit" halen bij de vreemdelingenpolitie (Questura).
3) "Code Fiscale" halen bij het "A.D.I.S.U." .(onder andere nodig om in de mensa te kunnen eten).
4) Mensa-kaart halen.
5) Lid worden van ESN om wat mensen te leren kennen.
Ik ben - helaas - niet verder dan (1) gekomen. Ik was vol goede moet op weg gegaan naar de Questura, en na een uur reizen met metro en bus stond ik ergens in een buitenwijk van Rome voor een groot gebouw met een enorm hek ervoor. En dat hek was dicht. Wat blijkt? Dat enorme gebouw is dagelijks maar zo'n 2 uur lang geopend... Morgen weer terug dus.
Mijn kamer voor de eerste maand bevalt erg goed: hij ligt in een grote villa die prachtig gesitueerd is. Geen druk verkeer onder mijn raam, alleen maar krekels. Ik zal morgen mijn fototoestel eens omhangen.
Een supermarkt heb ik ook al bezocht, met het gevolg dat ik morgen boterhammen met worst, jam en Nutella mee op pad kan nemen. Alleen nog iets vinden om ze in te doen...
Groeten van een vermoeide
Stefan.
| permalink
woensdag, augustus 25, 2004, 08:15 PM
It just may be that someone who doesn't speak Dutch is interested in this log. I will not post any English messages after this one (my family is more comfortable with Dutch), but I provided a link to an automatic translation site. Conclusion: just look at the pictures ;)| permalink
woensdag, augustus 25, 2004, 04:48 PM
Over minder dan een week is het zover: dan stap ik in Charleroi op het vliegtuig richting Rome. Via dit weblog zal ik jullie op de hoogte houden van al mijn belevenissen in deze prachtige stad. Ook zal ik hier de nodige foto's plaatsen. Voel je vrij om een reactie achter te laten onder het bericht!| permalink
Vorige
